PRZEPRASZAM ZA TO żE KOCHAłAM

Zbyt mocno kochałam niewidząc prawdy jaka wokół mnie dojrzewała

Cóż mi z tego, że przeproszę,
Cóż mi z tego, że winę wezmę na siebie,
Cóż mi z tego, że uwolnię wszystkich,
Od mojej obecności wśród bliskich,
Wiem, że nie jestem już potrzebna,
Że jako istota nic już nie znaczę,
Nie zastąpię powietrza, którym się oddycha,
Nie zastąpię wody, która pragnienie ugasi,
Nie odpowiem na milczące pytania,
Nie zanucę do głuchej melodii,
Przepraszam,
Serce miłością nakarmione przez ciebie,
Którego rytm dyktował twój głos twój dotyk,
Jednym słowem zwątpienia jak sztyletem raniłeś,
Utopiłeś marzenia w studni łez moich pełnej,
Za tą miłość, tęsknotę i oddanie twemu sercu,
Za łzy twoje, których byłam przyczyną,
Nie umiem nic więcej powiedzieć,
Tylko to jedno słowo jak bumerang powraca,
Przepraszam,
Przepraszam za słońce, które zasłoniłam,
Przepraszam za dni zbyt szybko upływające,
Przepraszam za deszcz, który nie pada,
Przepraszam za miłość, w którą zwątpiłeś,
Przepraszam za złe i dobre chwile,
Przepraszam za to, że w wogóle żyje.

Dla Tego który nigdy nie powiedział "kocham",

autor

dzideczka

Napisany: 2006-12-23 Dodano: 2006-12-23 19:38:58

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie