Przesłanie

idę drogą mleczną,
stąpam pomału, ostrożnie,
by nie zbudzić gwiazd,

patrzę z góry na ziemię,
szalejące burze, tęcze,
susze, powodzie, tragedie,

widzę uśmiech i radość
w oczach jednych ludzi,
u innych czai się smutek,

widzę i Twoje okno,
rozświetlone w ciemności,
jakby czegoś Ci zabrakło,
uczucia, zrozumienia,
bliskości... może zgubiłeś sens
na ułamek sekundy

przesyłam Ci cząstkę siebie,
swoim oddechem ogrzewam
Twoje puste dłonie
i zmarznięte stopy,
swoimi myślami otulam
Twoje serce cierpiące...

autor

Imarylis

Napisany: 2003-05-17 Dodano: 2004-07-27 10:03:34

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie