przestroga

tak bardzo bym chciał
zachować wspomnień świeżość tę samą
jakbym wczoraj przeżywał te chwile

zamrozić je pragnę
przechować
by nie zatracić się w tym co teraz mam
zupełnie nic- jedynie zawieszony
by nie zapuścić korzeni w piekło
niech już nigdy nie ciągnie mnie na powrót

im starszy jestem tym trudniej
nie grzęznąć w tej ziemi podłej
a czuję- coraz głębiej tonę
zapominając tak wiele piękna
tego co inni mijają w codziennej zwykłości

choćby kilka migawek mieć
lasów, jezior, gór i morza
choćby zgiełku miasta w jego tętnie szybkim
nawet brudu ulic ze wstrętem mijanych

brak mi świata co kocham tak
aż duch chęci istnienia
zgnębiony poddaje się oparty o ścianę
piwnicy konsekwentnego losu

czy słyszysz mój szept z głębiny

doceń życie, proszę
błagam cię, kroki ostrożnie waż
byś nie tęsknił za śmiechem
czy nawet bólem serca trawionego
póki serce masz

nie tęsknił za świeżym obrazem cudu
co dziś tylko szarością zwiesz
mijając go bezwiednie

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-07-13 10:04:28

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie