Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj
Więcej wierszy na temat: Samotność

Przestrzeń

Kiedy stałaś w przebudzeniu dewastacji
Kiedy czekałaś na krawędzi nieznanego
Z opadającym kataklizmem, w duszy płacząc: uratuj mnie teraz
Byłaś tam, niemożliwe samotna.

Czy czujesz się zimna i zagubiona w desperacji?
Budujesz nadzieje na wszystkich porażkach jakie znasz
Pamiętaj cały smutek i frustrację
I pozwól temu odejść

autor

setoku

Dodano: 2011-03-13 21:36:53
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 9
Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

Marzyciellka Marzyciellka

Samotność i tragizm w tym wierszu przebija, ale
zakończenie daje nadzieję, jeśli pozwolisz tym emocjom
odejść może znajdziesz szczęście? Tego życzę :)

zurada zurada

Nie tylko pozwolić odejść, wręcz przepędzić. Ciepło
pozdrawiam

Czatinka Czatinka

Pozwolić odejść dobrze napisane .

zzielonegowzgórza zzielonegowzgórza

tragizm i dramat...i pozwól temu odejść...i to jest
właśnie sedno...pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »