Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Przestrzeń domysłów

Nie wiem co mam powiedzieć
bo zgięte smutkiem słowa
czy pamięć nie zawiedzie
a może znów żałoba

nad szczerym powitaniem
co święte udręczone
szybuje w górę słabe
do tego wymyślone

dźwiękami przestrzennymi
wypełniam słowa deszczem
gestami tak biednymi
których nie znałem jeszcze

jesteśmy tylko chwilę
takie wrażliwe dłonie
przepiękne jak motyle
a łzy jak zawsze słone

autor

m13m1

Dodano: 2012-06-24 01:50:21
Ten wiersz przeczytano 725 razy
Oddanych głosów: 19
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Społeczeństwo
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

mariat mariat

Podoba. Równe rymy i rytmika zachowana.

margot5 margot5

Jak to jest, że pragniemy prostych słów, a w życiu
często sami tworzymy przestrzeń dla domysłów...
Fajny wiersz. Pozdrawiam :)

Gregcem Gregcem

W domysłach ginie uczucie, domysły to zazdrość-domysły
i zazdrość to choroba i nieodłączna część miłości!

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »