Przez otwarte drzwi

niestety miłość to nie tylko radośc to śmiech
to także rozpacz ból i cierpienie
smutek w twoim wierszu wskazuje drogę

Pięknie... z uczuciem i wiarą, że miłość nie
przemija... Wspaniały wiersz!

Ciekawe słowa nie pozostające bez odzwierciedlenia.
Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)

Tam gdzie jest miłość, nie ma cierpienia! Pozdrawiam!

Nic i nikt nie zastąpi kogoś, kogo kochało się
bezgranicznie. Niepamięć nie wchodzi w rachubę.
Pozdrawiam.

Prawdziwa miłość jest wielowymiarowa i ponadczasowa.
Ładny wiersz:)Pozdrawiam :)

Smutny jest Twoj wiersz Magda,ale takie jest
zycie.Czas goi rany.Pozdrawiam:)

bo miłość jest nieraz silniejsza niż śmierć
pozdrawiam serdecznie:)

Dorotek,dopowiem.Znam historie,kiedy postracie
ukochanego byla ogromna rozpacz,a potem przerodziła
się w pogodę ducha,nawet uśmiech nad grobem,codzienne
kwiaty i rozmowy wieczorne przy mogile, w których
opowiadała,co udalo jej się zrobić każdego dnia.

Dorotek nie do końca zrozumialaś.To wiersz o
sytuacji,kiedy ktoś kogo kochamy umiera. Początkowo
nie możemy sie pogodzić z tą sytuacją,czujemy sięjak
male dzieci,bezradni porzuceni,czasem buntujemy
się,Wciąż mocno kochamy.Miłość przechodzi próbę czasu-
kochamy mimo że nasza druga połowa patrzy na nas z
wysoka.Może wtedy jeszcze bardziej,bo zdajemy sobie
sprawę,jak bardzo jest dla nas ważna. Tak jak
powiedzialaś -mimo wszystko jest dobrze,ale tzreba
czasem stoczyć ze sobą ogromną walkę.Pozdrawiam
Dorotek.

Uchwyciłaś słowami tę trudną chwilę, w której " zegar
drgnął i stanął nagle...", coś się skończyło, ale
pozostała nadzieja " ptak zastygnął w swej rozpaczy,
by
miłość przeszła próbę czasu " przerwania ...
Bardzo mi się podoba Twój wiersz.
Pozdrawiam.

piękny wiersz Magdo, ujął mnie zwłaszcza bezszelestny
szloch miłości i porównanie do porzuconego dziecka
(myślę, że powinno być raczej "zastygł"; i przyznaję
się, że nie rozumiem ostatniego wersu, moim zdaniem
wiersz opisuje to, że się nie udało, że miłość
poraniona umyka a ostatni wers brzmiący "miłość
przeszła próbę czasu" świadczyłby, że jest jednak
inaczej, bo jeśli coś/ktoś "przechodzi próbę (np.
czasu)" to znaczy, że zdał, że wszystko jest dobrze,
a to by przeczyło całej treści wiersza, może ostatnie
wersy mogłyby brzmieć "ptak zastygnął w swej
rozpaczy, gdy
nie przeszliśmy próby czasu",
chociaż z drugiej strony jak czytam ponownie, to może
właśnie ten ptak zastygł, żeby się udało, że jest
jednak nadzieja... już sama nie wiem; mam nadzieję, że
nie gniewasz się za moje rozważania) pozdawiam
serdecznie :-)