Przez Pokrzywy
Inspiracją był autobus do Zgniłochy przez Pokrzywy, kursujący niegdyś z Olsztyna.
Olsztyn i budynek szary
Już autobus podstawiony
Biegnie z teczką rolnik stary
Szybko biegnie, bo spóźniony
Zaraz odjazd, piekarz z przodu
Dalej babcia z wnuczkiem żywym
Dokąd jedzie tłum narodu?
Do Zgniłochy przez Pokrzywy
Rolnik krawat ma ciekawy
Kolor biały i czerwony
W teczce jego wprost z Warszawy
Dyplom - kurs samoobrony
Babciu, ten pan, co ma teczkę
Wzrokiem patrzy na nas krzywym
Cicho wnuczku, za chwileczkę
Do Zgniłochy przez Pokrzywy
Rolnik wcześniej już tu bywał
Województwo - mówił - biedne
Naprawimy - obiecywał
Dziś spojrzenia rzuca wredne
Jadą też i ci z Warszawy
Co tam mają cyrk prawdziwy
Zamiast pchać do przodu sprawy
Do Zgniłochy przez Pokrzywy
MironC
Komentarze (10)
zabawna iluzja do nazw miejcowości
super satyra
pozdrawiam Olsztyn
dobry refleksyjny wiersz Pozdrawiam:)
Fajny wierszyk, chociaż przeraziłam się, co by było,
gdyby jechała babcia z wnuczkiem... martwym.
Pozdrawiam:)
Dobrze, że się nie poparzył.
Pozdrawiam.
Zabawnie i wesoło.Pozdrawiam:)
Życiowo i dowcipnie :)
Z przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo zabawny, wesoło. Myslałam ze cos dalej sie
wydarzy w tym autobusie...aż się zawiodłam ze to juz
koniec:)
z usmiechem przeczytalam:)
Z humorkiem :D pozdrawiam
bardzo udany wiersz pozdrawiam