przez różowe szkiełko......
Przez szkiełka różowe patrzeć będę na
świat,
choć w gałęziach i pąkach bieleją
nadzieje,
pieśń składam: śmiałą, dźwięczną,
porywczą,
by zakryć szarość. Dla ciebie to
wszystko.
Ze zgiełku nocy; co brzęczy, szumi,
drży,
raz, dwa, trzy....wspina się po
klawiaturze,
po czterech strunach i rośnie
pragnieniem
i mnie tak każe wspinać się
westchnieniem.
Cóż z tego, że to tylko noc głowę mą
gładzi
i czyjeś oczy srebrem błyszczą zza szyb,
wiem do czego dążę, wiara mnie prowadzi,
mogę ci powiedzieć, jak przychodzi radość.
autor
a-co
Dodano: 2008-04-28 09:40:50
Ten wiersz przeczytano 649 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wspólczuje Ci Halinko, zbyt szybko odeszlaś stad....
Wiem dokąd dążę wiara mnie prowadzi mogę Ci powiedzieć
jak przychodzi radość
Piękne przesłanie, cały wiersz bardzo mądry i pięknie
napisany. Aż "wieje" z niego optymizm. Super !!!!
Własny, optymistyczny sposób patrzenia na świat,
wyszukiwanie w nim tego co dobre i budujące, wiersz ma
radosne przesłanie i pięknie poprowadzoną treść za
pomocą ładnych i ciekawych porównań
Wiersz na mój skromny gust, bardzo bogaty treścią, a
jednocześnie cytekny i zrozumiały. Warsztat poetyckio
doskonały , narracja mądra przepojiona miłością Brawo.
'czyjeś oczy srebrem błyszczą zza szyb,'
przepiękne....
Najważniejsze i wspaniałe jest to, że wie się do czego
się dąży.I ta wiedza wraz z wiarą, że wszystko się
uda... czyni cuda:)
Sliczny wiersz- bardzo rytmiczny i plastyczny.
Uskrzydlajaca i prawdziwa puenta
Przez różowe szkiełko wszystko wygląda inaczej niż
jest w rzeczywistości, zakrywa szarość. Ale skoro
prowadzi Cię wiara to czuj się szczęśliwa, ona ponoć
czyni cuda.