***(przez słuchawki płynie...

Przez słuchawki płynie rapowana trucizna,
Hałas i szum potęgują chaos
Niepozbieranych myśli.
Słowa jakoś nie chcą się ułożyć
Na papierze toaletowym,
Na którym z oszczędności
Zapisuję swe życie.

Uzewnętrzniam się przy odgłosach fanfar,
Które słyszy tylko mój obłęd.
W słuchawkach niezmącony rytm,
Pełna monotonia egzystencji.

Sam na sam z komputerem,
Milczącym odbiciem własnej osoby,
Wirtualne nic wciskane siłą
Przez zamkniętą „jadaczkę”.

Krzyczę, lecz co z tego,
Skoro boję się otworzyć usta w obawie
Przed bezmózgą papką, którą raczy mnie świat,
Wirujące obrazki pełne abstrakcji,
Dynamika Newtona na tle stoickiego spokoju
Świata przedstawionego.

W odpowiedzi –
- cichy głos człowieka zza zamkniętych drzwi.

autor

siela

Dodano: 2007-04-30 19:25:37

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie