Przeznaczenie

Co z tego, że ziemia się kręci
Co z tego, że toczy się los
I tak kiedyś otoczy nas ciemność
nie z racji, że zapadła noc.

Cóż, każdy z nas kiedyś tam spocznie
W cynicznym niemocy bezdrożu
A Szef Wszystkich Szefów – despota!
Da pudło nam – ni ciepły kożuch.

Nic z tego, że w oczach tkwią łzy
I zębów ściśniętych zgrzytanie
Nic z tego, jak żal naszych bliskich
Zakrzepłym wkrótce się stanie

Pochłonie nas wszystkich garść ziemi
Cośmy zdołali wznieść ręką
Gdy klęcząc w żywota padole
Troskaliśmy się banalną męką

Ten skrawek Macochy – Ziemi
I tak wysypie się z dłoni
i jeszcze przyciśnie zaprzeszłych,
których nasz Stwórca pogonił.

autor

wheelsky

Napisany: 2008-10-10 Dodano: 2008-10-10 02:00:52

Ten wiersz przeczytano 709 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie