Przeźroczysta rzeczywistość
Przeźroczysta rzeczywistość.
Dobija się do moich bram.
Otwieram ale nie widzę, choć czuję że jest
tam.
Przenika ciało, duszę; wypiera całe zło,
szuka podpory we mnie,
a ja w niej - taki nasz już marny los...
autor
priorytet (;
Dodano: 2006-09-21 17:13:14
Ten wiersz przeczytano 348 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.