przeżyje i to...
godzina po godzinie milknie
lata przybierają barwy,
oproszony włos na kruczej czuprynie
daje się we znaki
czas płynie ,
zegar w złoty gong uderza!
czujność upomina się
być może coś się wydarzy?
miłość gna w coraz większym pędzie,
usta wciąż uśmiechnięte,te same
choć dłonie poprzecinane zmarszczką ,
to serce wciąż kocha tak samo
doścignie nas kiedyś tanecznym krokiem
czas,
i przyjdzie podeprzeć skronie w zamyśle,
usiądę wpatrzony w dal
nad jej lustra życiem
przemierzy czas...
kształty i urodę ujmie
pokryje pergaminem twarz ,
nie ważne!
Ty swoje przeżyłeś
i nadal będziesz mieć urodę
i wzięcie jak w tańcu ,
bo w Tobie zatrzymał się czas,
wzrokiem amanta będziesz doskonałym
na tyle pięknym by przebić trwogę
na tyle brzydkim by wygrać z losem.
"przebiję lustra czasu nie uginając się , wśród poematów skupię myśli zadrwię z losu , usiądę na ławce czasu nieuniknionej -zamknę oczy uśmiechem"
Synezjusz
Komentarze (3)
Witaj :)) Choć bieg życia srebrem skroń przyprószy, to
melodyjnego optymizmu i tak nie zagłuszy. I przetrwa
wewn. uroda, bo w nas zatrzyma się czas. Wspaniała
treść! Pozdrawiam
tak w życiu trzeba prosto stać i los wtedy bezradny
nawet lustro czasu można ugiąć i to się wtedy sprawdzi
Podoba mi się niezłomność i stanowczość i jeszcze
fantazja Melodia optymistyczna Na tak!
Fajnie poprowadzony temat ,dodałabym muzykę i piosenka
gotowa,brawo.