Przy księżycu puste miejsce
Zgubiłam wątek
przy księżycu wraz z osnową
między udami zakręciło się wrzeciono
nieodwracalne przeznaczenie przędzie
chustkę
słabe ramiona nie udźwigną gwiazdozbioru
za winę kara
hieroglify lecą z nieba
strach trzyma ścięgna
tępe ostrze niestrudzone
znowu zawyję
do księżyca niedaleko
deszczem stokrotek sponiewieram
nicość
Dziękuję za komentarze i wyjaśniam, że w żaden sposób wiersz nie wiąże się z aborcją...
Komentarze (26)
Nie przepadam za dopełniaczówkami, ale ta jest
genialna i jak najbardziej na swoim miejscu :)
Dalas porcje intrygujacej poezji..czytam kolejny raz i
nie chce sie wyglupic jakas interpretacja jak kula w
plot... super i tyle.
Wiersz jak scena ze sztuki. Zawiły jak dla mnie, ale
napisany nietuzinkowo.
deszczem stokrotek sponiewieram
nicość
to jest piekne!
pisanie wierszy swoją precyzją przypomina strzelectwo;
wydaje się, że niedostrzegalne, że takie nic, a jednak
jedno drgnienie ręki, jedno niepotrzebne albo
niewłaściwe słowo powoduje, że wiersz zamiast do
czytelnika trafia kulą w płot... więc... ? punkt za
poetycką wyobraźnię, duży punkt:) pozdrawiam
..ale księżyc skrył się za chmury i nie widać złoty
czy bury, a wg Vick Thora tezy rewela i sensacja, ja
zaś uwazam, że tylko dywagacja.
Bardzo ciekawy tekst, można na ten temat podyskutować,
interpretacje mogą być różne, metafory wspaniałe.
urzekające metafory
Nie mogę go rozgryść. Nie jestem pewien. Chyba tak
miało być :)
a ja tu widzę ukrytą traumę - czyżbym się mylił ? czy
chodzi o błąd w uniesieniu i konsekwencję aborcji ? -
jeśli się nie mylę to podoba mi się pomysł - wątek i
osnowa - kołowrotek miedzy udami to uniesienie -
hieroglify i ostrze wiadomo co - a końcówka to
uwolnienie - ciekawy tekst.
Intrygujący pozostawia wiele
czytelnikowi..:)+pozdrawiam
intrygujący metaforyczny wiersz..super. pozdrawiam
Dobrze, że są te stokrotki:)
Czekaj na dzień, czas wątek odmieni. Wtedy zabłyśniesz
najjaśniej na niebie...
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam.