Przychodzi samotność
Przychodzi samotność jak zawsze
wieczorem
ratunkiem znów skręcony pośpiesznie na
stole śmiech
gdy z pustym wzrokiem utkwionym gdzieś w
ścianę
pośród wierszy jeszcze nienapisanych,czekam
na sen
W niewoli wspomnień, na ganku mych marzeń
ocalić próbuję skropione solą upadłą
ukradkiem
obrazy malowane kiedyś żarem w mym sercu
gdy płonęły nadzieje wachlarzem
wykrzyczanych oskarżeń
Przychodzi samotność obejmując szalem swych
zaklęć
zastygły smak ust, z których płynęła
słodycz mająca trwać
i gdy brak odwagi prosić los znów o
szczęście
by móc kiedykolwiek tak jeszcze pokochać
Komentarze (8)
Właśnie dziś zastanawiałam się ile razy człowiek w
życiu może spotkać miłość? Obawiam się że taką full
service tylko jedną. Jeśli miłość obustronna daje
Brak pewnika. To Co może stanowić gwarancję na tym
świecie? Próbuję dociec. Pozdrawiam
ŚLICZNY, PRZEJMUJĄCY , SMUTNY WIERSZ I DO TEGO JAK ŻE
BLISKI MOIM PRZEŻYCIOM.TAK BYŁO U MNIE PRZEZ LAT
WIELE, AŻ DOSZŁAM DO WNIOSKU,ŻE TAK DALEJ BYĆ NIE
MOŻE, ZMIENIŁAM SWOJE ŻYCIE I NIE ŻAŁUJĘ.Z SERCA
ŻYCZĘ, ABYŚ I TY ZNALAZŁA SIŁĘ W DĄŻENIU DO PROMYKÓW
RADOŚCI.SERDECZNIE POZDRAWIAM Z POCHMURNEGO ŚLĄSKA I
WIELE ZDROWIA I POMYŚLNOŚCI W NOWYM ROKU :)))
czasem życie zmusza nas do wyborów tej drogi, która
wydaje się być rozsądniejsza, ważniejsze jest wtedy
dobro innych, a serce.... ono nigdy nie zmieni to co
kiedys w nim zatliło, moje serce, to jedyne, to co
było mu pisane, to co los mu dał, co pozwolił poznać,
w czym się zatraciło.. zawsze będzie, na wieki....
pamiętaj. piękny wiersz.
wiersz ma w sobie cień zaklęcia w samotność ...ale
ona powoduje ze zawsze szukamy ukojenia myśli...
samotność, ogólniej strach przed nią paraliżuje nas,
lecz zawsze chcemy wierzyć że los pozwoli nam
pokochać, bogactwem słów ukazujesz ten stan samotności
Dlaczego prosić los o szczęście...szczęście przeważnie
leży u naszych stóp mhmmmmmm tylko my ślepi jesteśmy
tylko my czegoś szukamy wśród chmur...wystarczy
dookoła rozejrzeć się...z uśmiechem:)
Są chwile że pragnąć znaczy chcieć a może ten dzień
nadszedł W wierszu jest nadzieja mimo ran bo życiu
należy się uśmiech Bardzo ładny szczery wiersz
Porzucenie hamuje ludzkie poczynania. Odtrącenie,
które wtrąca nas w nicość samotności, paraliżuje do
działania. Boimy się kolejnych rozczarowań, bo nie
chcemy być znów zranieni. W ten sposób asekurujemy się
przed bólem.