Przyczyna i skutek
Kiedyś myślałam, że wszystko potrafię,
Że bez starania zajdę daleko,
Lecz dzisiaj wiem, to wszystko stracę,
Tak jak straciłam przeszłość odległą.
Dla mnie nauka to był przymus,
Być wyjątkowym znaczyło się bawić,
I choć uczyłam, był ze mnie prymus,
Ciągle psułam, umiałam zawalić..
Wtedy zabrakło przyczyny i skutku,
Nagle odeszli, choć się nie znali,
Zniknęli razem, pogrążyli w smutku,
I nie przeze mnie,lecz świat się
zawalił...
Kiedyś myślałam, że wszystko potrafię,
Że bez starania zajdę daleko,
Dziś robię wszystko, bo nie chcę znów
stracić,
Dziś walczę o moją przyszłość odległą.
Komentarze (2)
Niestety życie jest ciągłą walką o przyszłość.
Pozdrawiam
nikt nam nie powiedział,że będzie lekko...
więc walcz o swoja przyszłość...
i pisz ...pozdrawiam :)