Przydługie epitafium

Kochanemu życiu...

Przytul mnie jak Ojciec,
widzę Cię w błękicie.
Kochałam Cię....kocham,
dziś Ci oddaję życie.

Przygarnij mnie i powiedz,
że łzy już płynąć nie muszą.
Zawładnij moim sercem,
moją uśpioną duszą.

Zapal płomień, który już gaśnie,
pociesz tych, którzy nierozumieją.
Niech na nowo - beze mnie -
beztrosko się dziś śmieją.

I daj im siłę
z kolejnych dni czerpać nadzieję.
I uświadom im - proszę -
że ja nadal istnieję!!!

"...ile razy Bóg może dawać szansę? Ile razy śmierć może przegrać walkę? Przeznaczenie czy największy dług, Jaki dziś przypomniał sobie Bóg..." ( Verba "Młode Wilki 3" )

autor

loken

Dodano: 2007-04-10 00:30:13

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie