Przygaszenie
Wzrok zanurzony w oceanie nostalgii
w ciszy rozlewa lśniącą pelerynę
utratą szczęścia wczorajszego chleba
prawdziwej uczty
Dotyka nieba wewnętrzny głos marzeń
to tylko bicie samotnego serca
co czuje dusza na drodze miłości
w chwili wyśnionej
Pragnie gorącym pocałunkiem dwóch słów
które rozpalą ogromne ognisko
przypływem doznań spacerując nocą
w blasku księżyca
autor
Iris&
Dodano: 2019-04-24 19:13:43
Ten wiersz przeczytano 2560 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Tęsknota za miłością, w księżycowej oprawie, jak widać
peelka to wielka romantyczka, czemu się nie dziwię, bo
i ja nią bywam, pozdrawiam serdecznie, z podobaniem
dla wiersza, Mariolko :)
Kolejny romantyczny wiersz przepełniony tęsknotą za
miłością
pozdrawiam z podobaniem :)
Witaj Marioluś!
Pięknie, romantycznie i z klimatem. Pozdrawiam kochana
i dziękuję, za miłą wizytę:)
Oby takie chwile nie były jedynie wyśnione, lecz
realne.
Piękny wiersz Mariolu. :)
Ślę moc serdeczności.
Witaj,
jedno jest pewne;zawsze piszę to to czuję...
Co z tego wynika?
Na pewno nie Ameryka.
Miłego weekendu.
SErdecznie pozdrawiam.
Serdecznie dziękuje następnym Gościom za pozostawiony
ślad,życzę słonecznego weekendu:)
Konsekwencją podążania za metaforą i metaforyzacją
sposobu myślenia o świecie i o sobie jest
autorefleksyjny dystans, a nie banały nanizane jak
sztuczne perły na żyłkę
Ocean wspomnień w oceanie nostalgii... Pięknie
napisane. Pozdrawiam cieplutko B.G.
to przeminie, zapraszam jesienią do Kwidzyna,
pozdrawiam:)
Ładny wiersz i piękne metafory. Pozdrawiam, Irisku.
Kochając tęsknimy ,tęsknimy kochając i marzymy
.Pozdrawiam Mariolu:)
Zachwyt pięknem otaczającego nas świata,uczucie,to coś
dla czego warto żyć, uściski Mariolu :)
wszystko co nas wiąże do siebie
to noce za progiem w niebie
Co czuje dusza? - pragnie by wszystkie zmysły zatopić
w piosence miłości... pięknie to opisałaś :)
bardzo pięknie z takim przypływem doznań ...