przygnębiona
każdego dnia wstaje nowy blask
ożywia niebo
ziemia się budzi przeciąga ze snu
wyglądam przez okno
wiatr omiata skulone świerki
z resztek śniegu
ciężar przygniata
brak uśmiechu boli
autor
nowicjuszka
Dodano: 2017-03-03 20:40:39
Ten wiersz przeczytano 1662 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (65)
Treść Ok, ale za dużo czasowników, jak na miniaturkę:)
Miej w sercu nadzieję...
Pozdrawiam milutko:)
Uśmiech powróci, jeszcze troszkę
Pozdrawiam nowicjuszko i dziękuję:-)
Kochani bardzo Wam dziękuję
za przeczytanie i słowa otuchy.
Pozdrawiam serdecznie i życzę
dobrej nocy.
głębokie spojrzenie, a w tle tyle co za oknem...
myślę
że z cienia zadumy
wyjść trzeba...
+ Pozdrawiam
Gabi, Weno bardzo Wam dziękuję
i pozdrawiam cieplutko.
Bardzo smutna, dobra miniaturka.
Dobrej, spokojnej nocy.
Pozdrawiam serdecznie:))
Jolu, życzmy sobie wzajemnie spokojnego snu :)
Smutne i bardzo życiowe :) Pozdrawiam serdecznie +++
Cierpliwie zaglądaj przez okno nadejdą piękniejsze dni
i o uśmiech proszę dziękuję za odwiedziny
Nie możesz przy smutku tkwić zwłaszcza,że życie pędzi
i jak zauważyłaś blisko nas jeż już wiosna,która
niesie nowe życie,nowe uczucia i trzeba je z uśmiechem
witać.Pozdrawiam serdecznie.
Czasami męka przygniata o tak i to bardzo, lecz trzeba
się zmusić do uśmiechu, ponieważ on bardzo pomaga,
śmiać się przez łzy też potrafię już życie mnie
nauczyło…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
A uśmiech jest bardzo ważny w naszym życiu
nie ma co go chować w ukryciu:)
Pozdrawiam:)
Przedwiosenna melancholia, można mieć nadzieję że
minie :)
A wiersz ładny:)