Przygoda brata w Niemczech

Boże daj mi dobrego sąsiada.

Jak wszyscy brat mój wyjechał za chlebem do Niemiec.
Znał trochę język i był dobrym brukarzem.
Zarabiał bardzo dobrze. Oszczędzał.
W Polsce mieszkała i pracowała jego żona.
Postanowili oboje, że zakończą rozląkę
i kupią lub pobudują dom w Niemczech.
Nadszedł piękny, szczęśliwy dzień
ukończenia ostatnich prac budowlanych.
Zaprosił kolegów na grilla, by w ten sposób podziękować kolegom za pomoc przy budowie.
Grill, piwo, tęskne ciche piosenki, wspomnienia.
Brat miał dwóch sąsiadów. Jeden był stary i nie obchodził go wiele nowy sąsiad Polak. Za to drugi był świeżo na emeryturze. Miał piękny zadbany dom i posesję. Z tyłu za domem miał klatkę dla królików. Miał ich tylko dwa, białe. Brat widział je.
Niemiec całe dnie siedział w ogrodzie, obserwował brata,jego budowę, ale szczególnie ostro obserwował jego psa.
Z daleka groził mu paluchem i wskazywał klatkę z królikami.
Ostrzegł brata osobiście, żeby psa więzić, by nie podusił jego królików.
- Mój Reksio to ukochany, mądry, spokojny psina - mawiał brat.
Po skończonym grillowaniu zacząłem sprzątać - zwierzył mi się kiedyś brat.
Nagle zauważyłem, że mój ukochany Reksio ciągnie wielkiego białego królika. Zamarłem w bezruchu.
Królik nie żył. Był bardzo utytłany w ziemi.
-Boże co robić? Co? Jęczałem ze strachu.
Postanowiłem działać - komentował brat.
Królika zaniosłem do wanny. Dostał prysznic, potem było wycieranie prawie do sucha i konieczna była suszarka.
Tak wypucowanego królika pod osłoną nocy zaniosłem do klatki.
Położyłem go i choda do domu. Tej nocy nie spałem.
Obserwowałem dom Niemca. Rano otworzyły się drzwi jego domu.
Niemiec zbliżał się do klatki. Lęk wysadzał mi oczy, a serce waliło jak młot. Koniec- pomyślałem.
Niemiec otwiera klatkę i na widok zdechłego królika rozdarł się jak mógł najgłośniej.
-Mój Boże, mój Boże - darł się po niemiecku.
Podszedłem z lękiem do Niemca i zapytałem co się stało.
Niemiec cały grżący, trzymając królika na rękach oznajmił mi, że ten królik tydzień temu zdechł i sam osobiście zakopał go pod różą, a tu dziś znalazł się w klatce.
- To cud. To cud - wołał przeraźliwie.
Wygląda jak żywy, a jaki piękny! Zobacz sam Polaku!
-To cud - powiedziałem sobie pod nosem i powoli rozlużniałem swoje mięśni i nerwy. Wracałem do domu i do rzeczywistości. Pogłaskałem psa. Patrzył mi wiernie w oczy.
-Ty biedna psino pewno na gryla mi go przyciągnąłeś. Co?
Dzięki Ci Boże i tobie psino, bo bym miał się od Niemca.

Boże uchowaj od złego sąsiada.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2014-10-06 Dodano: 2014-10-07 03:17:29

Ten wiersz przeczytano 2245 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie