Przygody naszego orzełka

Z lekkim przymrużeniem oka, o pierwszych przygodach naszego orzełka ;) *opowiadanie zawiera subiektywne odczucia orzełka

Raz, nasz orzełek z godła, twierdząc, że się nudzi,
Wymyślił, że odwiedzi - polskie miasta, ludzi.
Ciekawy był ogromnie zmian w swojej ojczyźnie,
Zrodzonej przecież w bólach, po niejednej bliźnie.

Przyleciał do Lublina, z którego wyrasta
Unia polsko-litewska, duma tego miasta.
Miejsce piękne - to prawda i kilka uczelni,
Ale nic poza tym, bezrobocie w pełni.

Orzeł nieco zmarkotniał, będąc w okolicy,
Opuścił więc Lubelskie - leci do stolicy.
Po wojnie i powstaniu teren pełen zgliszczy,
Teraz tutaj bogato, przepych cudnie błyszczy.

Co z tego, kiedy ludzie, jacyś dziwni tacy.
Przeważnie gdzieś się śpieszą lub ciągle są w pracy.
Czasem też do orzełka dochodzą okrzyki:
- Autochtonów tu mało, górują słoiki.

Pomyślał nasz orzełek - coś niebywałego.
Leci w góry z nadzieją - do Zakopanego.
Chciał wierzyć, że tu znajdzie same pozytywy,
Nosił jednak w głowie obraz dość fałszywy.

Przepiękny dawniej kurort, dzisiaj wita kiczem,
Reklamą na reklamie, tandetnym obliczem.
Na koniec po rozmowie z nachalnym dość typkiem,
Kupił sobie oscypek, co nie był oscypkiem.

Naszego bohatera przeszła gęsia skórka,
Gdy zobaczył, że zaczął gubić piękne piórka.
Orzełek krzyknął w duchu - na dzisiaj wystarczy!
I ze wstydu za Polskę, wrócił do swej tarczy.

Przygód orzełka ciąg dalszy, nastąpi, gdy mu sił i odwagi starczy, na ponowne wyjście z tarczy ;)

autor

ReZaratustra

Napisany: 2014-12-22 Dodano: 2014-12-22 08:41:20

Ten wiersz przeczytano 2754 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie