Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Przyjaciel

Właśnie dziś, teraz chcę w Twe ramiona rzucić się
Niosę sam, właśnie tam mały głaz
Często niechęć studzi mnie
Gdy potykam nocą się
Co dzień okruchy zbieram i dalej idę
Czasem odpocząć chcę, zmienić szlak by ciężar zrzucić z bark

Jakże ciężki ten mały głaz
Który rośnie w dłoniach mych
Idę w przód, by zdążyć nim gniew dogoni mnie

Padam z nóg, po kolanach kroczę
Już nie dla mnie ta wędrówka
Skoro okruch głowę miażdży
Nie chcę sam dźwigać ciężki wór
Lepiej samemu zostać tu

O pomoc proszę tłum nie otwierając ust
Może ktoś podniesie mnie
I rozmową wesprze
Jedno słowo, jeden gest
Dla strapionego skarbem jest

Idę dalej, już nie sam
Bo przyjaciół wokół mam

autor

Froniu

Dodano: 2006-11-27 17:35:26
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »