Przyjaciel
Cicho. Głuche ściany odbijaja ostatnie
Twoje słowo.
Kroki, gdzieś w oddali, a jednak
słyszalne.
Dotyk tak niewinny, a tyle znaczy
Uśmiech, niby nic nie warty, bo tak zwykły,
a tyle magii kryje.
Oczy zwyczajne, niebieskie, jednak pełne
blasku
Słowa - naiwne, tanie, ale zostaja w
pamięci.
Przyjaciel- też człowiek. Najwspanialszy
człowiek, a juz powoli staje się
Aniołem.
Niech, więc trwa przy Mnie... jak najdłużej
niech będzie blisko, chce czuć jak oddycha.
Jego dłoń, taka ciepła i silna. Przy nim
nie boję się już niczego. Zgaście światło,
a kiedy będzie mój przyjaciel blisko. jasno
będzie mimo wszystko !
# dedykowano najlepszym przyjaciołom jakich mogłam mieć Czaruś:* Kseniuś:* Aluś:*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.