Przyjaciel i Ona
Takie chwile
zapomnienia
Kiedy tylko
gra muzyka
nic więcej
Pewna dziewczyna
a może kobieta
leży z głową
na kolanach przyjaciela
On bawi się jej włosami
głaska po ramieniu
pociesza
jest
Ona milczy
z zamkniętymi oczami
próbuje uciec
tam
gdzie jej nie ma
Z pewnością
chce
zatrzymać ten moment
odrobinę dłużej
niż może
Serce się szamota
jak motyl
któremu urywają skrzydła
tak
by już więcej nie poleciał
a on nic nie może zrobić
choć próbuje
Myśli krwawią
ale dziś
sobie nic nie zrobię
Dusza
drży z pożądania
stanu
słodkiej niepamięci
Gdzie go znaleźć
kiedy
coraz mniejsza część świata
daje ukojenie
Już nic
nie pozwala
uciec
autor
Iskierka90
Dodano: 2009-02-28 10:36:30
Ten wiersz przeczytano 548 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
szanowny autorze pomyślałeś nad tym wierszem dobrze?
Czasem miłość od przyjaźni się zapala-pozdrawiam!
bardzo uczuciowo...takie odczuwanie na pewno ni ejest
latwe...podoba mi sie koncowka.
Mnóstwo uczuć, ekspresji, nowości w Twoim wierszu.
Pozdrawiam wiosną.
świetny wiersz. Widać, że dziewczyna czuje do swojego
przyjaciela coś więcej... Pozdrawiam