PRZYJACIEL WIATR
poczułam we włosach wiatr
zakręcił mną dookoła
pokolorował policzki
ukoił moje skołatane nerwy
w rozmarzonych oczach
błyszczy fascynacja
niekłamana radość
pod powiekami marzenia
pożar zmysłów siły zatracenia
wiatr i słońce pieści
zaprosił mnie do tańca
spojrzeniem uśmiechem
rozbudził moje tęsknoty
swoim ciepłym oddechem
jest jak najczulszy kochanek
który słodko zniewala.
autor
MAGNOLIA
Dodano: 2009-10-20 00:01:31
Ten wiersz przeczytano 1146 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
ulotny jak tęsknoty i marzenia.Ładnie napisane.
subtelnie i z emocjami...pozdrawiam
Pięknie opisałaś zalotne wibracje z wiatrem... wiersz
z nutą marzeń i tęsknot... Pozdrawiam:)
sentymentalny,ladny wiersz.pelno w nim marzen i
fantazji.mozna sobie wyobrazic wszystko to,co w nim
opisujesz.i nie zgodze sie,ze jest banalny.dziekuje za
komentarz i pozdrawiam cieplutko:)
Spacerek po parku z rozwianymi włosami to cała
przyjemnośc, często to robię.
Super wiersz..
bardzo ożywczy ten twój wiatr :) tak marzycielsko
szumi :)
Widzisz ruffian ja ci dałam szczery komentarz a ty
pozwoliłaś sobie na coś więcej ,dziękuje za nauczke
ale ja nie słodze zreszto jak widze nie jestem w tym
sama ja z mej strony śle ci pozdrowienia życząc dużo
ukojenia.
Nawet wiatr może być przyjacielem :)
Wiatr i psotnik i przyjaciel -jak kto woli,pozdrawiam!
...czytając Twój wiersz, przypomniałam sobie, swój
taniec z wiatrem na górskiej łące...rozmarzyłam się :)
..kiedy wiatr serce kołysze...miłość mówi bólu nie
słyszę ..
ostatni wers oddzieliłbym od reszty gryzie mi się to z
resztą zwrotek tam po 4 wersy a tu bach 5 poprawka
wskazana pozdrawiam
Odrobina fantazji, rozmarzenia. Wiersz pięknie oddaje
klimat fascynacji chwilą.
jak się okazuje nawet wiatr może być
przyjacielem...szkoda, że to tylko wiatr
Magnolio! Jak Ci teraz na wietrze? Wiatr łagodny,
zefirek - przyjaciel ciepłych uczuć spowodował
popełnienie tak pięknego wiersza. Pozdrawiam
cieplutko.