Przyjaciele
Ja krzyczę...
Oni uspokajają...
Mówią mi, że mnie znają...
Jak?
W zawiłości uczuć sama się gubię.
Powtarzają: „wiem co
czujesz”...
Jak?
Kiedy w mojej duszy jestem sama,
samotna jak wszyscy.
Nie wiedzą co przeżywam,
samotnie boję się nieznanego.
Tylko ja wiem
jakie moje życie jest cenne.
Ale patrzymy na świat,
drążymy to życie
razem...
Dlatego jesteśmy przyjaciółmi.
autor
Amma Rylys
Dodano: 2006-03-06 07:37:44
Ten wiersz przeczytano 542 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.