Przyjaciele...

Nie było Was
w sercu pustkę czułem.
Tylko smutek i samotność,
targały mnie przez życie.
Teraz radość gości we mnie,
nagle wszystko łatwe się stało.
Każdy problem znajduje swe rozwiązanie,
gdy wiem, że polegać na Was mogę,
że pomocną dłoń wyciągniecie.
I choć nękają nas kłótnie, rozterki, kłopoty,
My zawsze razem jak brat z bratem,
ramię w ramię, brniemy przez życie.
I choćbym szukał nawet lata, wieki,
Nigdy więcej,
już nie spotkam lepszych od Was.
I za to dziękuję Wam wielce,
moi przyjaciele...

"Wiersz stworzony na podstawie dzieła mojej bardzo dobrej przyjaciółki Marysi, która pozwoliła mi go 'troszeńke' przerobić"...dziękuję :)

autor

Xavier

Dodano: 2006-05-07 23:40:56

Ten wiersz przeczytano 964 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie