Przyjaciele

Tempora mutantur et nos mutamur in illis...

Wokół mnie płaszcze mroku złowrogiego rozlewają się szybko
Niczym jęzory czarnego ognia wchłaniają całe światło
Nie wiem co robić, lecz po dłuższej chwili
Zaczynam rozumieć dlaczego Oni przybyli!

Tak, to Oni przyjaciele najdrożsi, we własnej osobie!
Pierwsza wyłania się Pani Ciemność, strażniczka sekretów
Która nie wyjawi nikomu żadnych konkretów,
Nawet Tobie, Panie Otchłań, któryś zjawił się jako drugi.
Zastanawiam się, któż ciebie nie polubi,
gdy tylko dowie się kim jesteś, w czym pomóc możesz!
To ty zmyślnie odpędzasz wszelakie myśli niedopracowane,
które z góry widać, że są już przegrane.
Konsultantem jesteś nie byle jakim, gdyż przez całą wieczność
Musiałeś zapewne nie tylko przez wzgląd na grzeczność
Wysłuchiwać, ludzkich problemów, zmartwień, planów
Co sprawiło, żeś najwyższy byt spośród znanych astralnych planów!
Oszczędzę jednak pochlebstw, gdyż trzecim mym gościem
Będzie nie byle kto...
- Jestem uradowany, Mości Mroku twym przybyciem!
- Ja wiem to, gdyż zawładnąłem całym twym życiem.
- To z kolei ja wiem, Władco Otchłani i Ciemności.
- Czy spodziewasz się może jakiś innych gości?
- Nie, nie sądzę, Mistrzu Obłędu i Nieprzeniknienia...
- To dobrze! -i po chwili czyn w słowa się zamienia.

Jak każdej spokojnej nocy, w pokoju mym rozmowy się toczą
Nie tak jak na Świecie, gdzie wszyscy coś do siebie mamroczą...
My faktycznie rozmawiamy,
Myśli wymieniamy,
Problemy wymyślamy,
Które razem rozwikłamy,
Tajemnice powierzamy,
Kłopoty sobie przypominamy...
Jest cudownie do pewnego momentu, w, którym rozstać się musimy,
Jednakże nawet wtedy się nie smucimy,
Ponieważ wiemy, że wcześniej czy później przyjaciele
Znów zejdą się na godzin wiele!
Takie już uroki przyjaźni mej jedynej są!
Jak i życia całego, i Miłości mej są...

autor

Eikichi

Dodano: 2008-01-01 19:34:14

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie