przyjacielu

wszystko sie tak szybko zmieniło zepsuło zamarło w tobie zycie moj przyjacielu na mnie bagaz kłopotów spadł jak grom jasny z nieba lecz mysl o tobie na zawsze pozostanie w moim sercu szacunek i pamiec i usmiech bo wiem ze niechciałbys zebym na siebie brał tych wszystkich kłopotów straconych lat zapomnianych minionych zamknietych w kalejdoskopie utraconych nadziej miliony oczy patrzacych wdół jak bym tam teraz był i patrzył jak toniesz w tej lodowatej wodzie z twoim psem o imieniu fredoom zamrły w kamieniu jak miecz do wyciagniecia los skierował mnie znowu w inna droge nic wiecej powiedziec juz nie mozesz milczysz w odległych krainach ale wiem ze napewno jestes szczesliwy nie moze byc inaczej reszta juz jest tylko złudzeniem zapomnieniem wszystko zaczyna sie znowu od zera

autor

dj.pcp

Napisany: 2007-12-27 Dodano: 2007-12-27 23:29:46

Ten wiersz przeczytano 629 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie