Przyjacielu jesteś wolny

wracam z kolejnej wyprawy
z pustymi rękoma
niczym żebrak wyciągam je przed siebie
prosząc o jałmużnę
władców tego świata
oni zapomnieli o stwórcy
przed którym się rozliczą
wstydzę się swojej twarzy
zanurzając ją w źródle
gdy tak obce mi oczy patrzą
na moje odbicie



kolejna życiowa porażka
przyjaciela za którego wskoczyłbym w ogień
słyszałem
każdą krople porannego deszczu
uderzającą
o wasze skamieniałe serca
jego oczy nie wyleją już łez
nie ujrzą smutku
na zatroskanej twarzy
przyjacielu
w pamięci utkwił mi twój smutny wzrok
tam nie było nadziei
na lepsze jutro
które nie nastąpi
królewiczu
wracasz do swojego
wyśnionego królestwa

autor

saviolka

Napisany: 2009-04-07 Dodano: 2009-04-07 14:27:27

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie