Przyjaciółka
Osobie, która nie potrafi trzymać się granic prywatności i zawsze musi mieć to co mają inni, nawet jeżeli dana rzecz jest niepowtarzalna i posiadanie jej oznacza nieszczęście jej posiadacza...
Spogląda słodka
Trzepoce rzęsami
Opowiada bajki
Wydęła usteczka
Do upatrzonego celu
Podeszła
I wabi
Chce by na nią patrzeć
Chce by jej współczuć
By jej pomagano
By ją wyręczano
A oni mówią
Że niewinna
Że urocza
I niegroźna
Lecz każdy jej ruch
Precyzyjny jak pociągnięcia skalpelem
A wyrafinowany
Jak ciosy bicza z cielęcej skóry
Kolejne ofiary ścielą się gęsto
A ona nie ma litości dla nikogo
Uderza w miejsca
Najdelikatniejsze
Najczulsze
Rozpoczyna bitwy
i wygrywa wojny
Jako przyjaciela
Wprowadziłam ją do swego obozu
Jako przyjaciółce
Ukazałam młodzieńców mego ludu
Wybrała najpiękniejszego
Najdzielniejszego
Rozkochała go
I porzuciła
Wypłakała się na ramieniu
Które było mi przyrzeczone
Uderzając od środka
rozbiła moją armię
teraz wróciła
i znów chce być przyjaciółką
znów mówi że ktoś ją skrzywdził
Do wszystkich osób które nie mogą znieść szczęścia innych: Swojego szczęścia nie zbudujecie na nieszczęściu waszych przyjaciół!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.