Przyjaciółka moja...
dla Marleny B.
Dobrym słowem przygarnia
Kanapkę z otuchą podaje
Kubkiem pocieszenia częstuje
Ostatnią koszulę wrogowi oddaje
wszak tak jej sumienie dyktuje...
Sama ciężko w życiu ma
Jednej ręki używać musi
w drugiej na otwartej dłoni
własne serce nosi...
Komentarze (26)
Przepiękny wiersz. Bardzo wymowny. Mam taką
przyjaciółkę a to skrarb w dzisiejszych czasach. Muszę
jej przyczytać. Pozdrawiam
Dziękuję Krzysztofie za konstruktywną
krytykę...pomyślę:)
"Sama ciężko w życiu ma
Jednej ręki używać musi"
Inwersje-tak! Ale nie w nadmiarze i uzasadnione.
Tu są nieuzasadnione i występują jedna po drugiej.
Dziękuję Lucuś,Zosiak...Pozdrawiam:)
Prawdziwa Przyjaciółka!
Pozdrawiam Obydwie Panie!
Taka przyjaciółka, to skarb.
Pozdrawiam.
Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Pozdrawiam
serdecznie:)
Bardzo ładny, wzruszający wiersz.
Są jeszcze piękne serca. Pozdrawiam.
Ładnie napisałaś. Przy zakończeniu uśmiechnęłam się:).
Gratuluję Przyjaciółki.
Pozdrawiam obie Panie:)
...też mam przyjaciółkę z sercem na dłoni :)to bardzo
cenne
pozdrawiam
przyjaciel to skarb pięknie piszesz i tej przyjaźni:-)
pozdrawiam
Piękne strofy,pozdrawiam
Dziękuję za odwiedzinki i komentarze:) Miłej nocki:)
Piękny, ciepły wiersz dla
przyjaciółki.Pozdrawiam serdecznie.
A ja pogratuluję takiej przyjaźni.
Pozdrawiam.