Przyjaciółka śmierć

Pośród wielu przyjaciółek- Jedna jest na stałe
Nosi białe suknie i lica ma białe
Ona ciagle czeka, w kazdym kacie życia
Nawet wtedy, kiedy nie wyjdziesz z ukrycia
Zbiera ciagle żniwo, bierze każde życie
I twoje marzenia, skryte należycie
Nawet niewidoczna, zawsze ręke poda
Zabiera tych nawet, gdzie miłość i zgoda
Nie żada łapówek, nie lubi przekupstwa
Wszystko dla niej jedno, czyś bogaty, czyś z ubóstwa
Przychodzi cichutko- Jak złodziej się skrada
Nie daje wyjasnień, że tak nie wypada
Swym morderczym spojrzeniem, trafia prosto w serce
Kiedy jesteś martwy, bierze w swoje ręce
I niesie wysoko, prościutko do Boga
Ciuchutko szeptając: "To ostatnia droga"
Gdy jesteś w przestworzach, w niebiańskiej przestrzeni pozwoli raz jeszcze popatrzeć na Ziemię
Zobaczyć Twych bliskich, bardzo zamartwionych
I szepcze do Ciebie: "Wrócę kiedyś po nich"
Słowa powiedziane, nie rzuca na wiatr, bo to do niej przecież należy ten świat
Widzisz dnia każdego, niesie biedne dusze
Gdy zapytasz czemu- odpowiada: "Muszę"
Kiedy tylko się urodzisz, ona szybko już nadchodzi mówiąc krótko:
"Jestem Twoją niezawodną przyjaciółka, towarzyszką życia i działam podstępnie
i tylko z ukrycia"
Nie ma na to rady drodzy moi mili
Musimy umierać, by inni się rodzili...

autor

kopciuszek16

Napisany: 2007-12-15 Dodano: 2008-03-12 23:03:02

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie