Przyjemna nieważność

Czy już mogę? Ruszam pomału
do ciebie, czas mi w drogę

Wiem, że tam czekasz

Pokonuję na szlaku
hydry czterogłowe
i hordy wielkich pająków

Wiem, że tam czekasz

Nie straszni mi i ludzie –
których obrodziło,
wielu z nich nie wspominam miło

Wiem, że tam czekasz

Teraz już lekko, po schodkach
prosto w twe objęcia
A wszystko co mi się zdarzyło –
te krótkie percepcji cięcia,
migawki z bezmiaru samotności,
są, wiem że ci przykro, bez ostrości

Dobrze, że czekałaś – czas
niknie w przyjemnej nieważności

autor

Poukładany

Napisany: 2019-05-27 Dodano: 2019-05-27 00:55:20

Ten wiersz przeczytano 1252 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie