Przymuszony

Wybaczcie tytuł, dziś już cieszę się. To wszystko, co piszę jest spowodowane moimi probleami egzystencjalnymi.

"Przymuszony".
31.10.2015r. sobota 10:35:30

Przymuszony
Z spokoju wyrwany
Idę niby szukać żony.
A tak naprawdę przesiedzieć do rana,
Bo nie kręci mnie impreza zakrapiana.

Przymuszony
Się na nogach chwieję
Już szału dostaję, już głupieję.
Piszę to na tydzień przed,
Ale wy dowiecie się wnet,
Że wszystko doskonale przewidziałem,
Bo przez te ponad dwadzieścia siedem lat
Bardzo dobrze się poznałem.

Przymuszony
Stoję pod ścianą
Z miną tą samą.
Wszyscy mają we krwi bąbelki,
A ja szukam,
Czy jakaś panna nie zgubiła pantofelki.

Przymuszony,
A tu może pięknie,
Nie wiem, nie znam się!
Szarpała mną muzyka,
Wracam niezadowolony,
A może się mylę?
W końcu piszę to na tydzień przed.

Przymuszony
Czuję jak przemija
Mi złość,
Że niechcący szturchnął mnie jakiś gość.

Przymuszony
Wpadam w poduchy
I cieszę się, że nie brzęczą te natrętne muchy.
Może będzie na ostro,
Póki co kończę
I swej myśli nie dokończę.

autor

AMOR1988

Napisany: 2015-10-31 Dodano: 2015-11-07 00:52:38

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie