Przyroda

Dla jednych tułaczka, dla drugich wyzwanie.. serce jako czas się stanie. Zmienionym w kamień?

Jeziora wpław przebyte,
gdy nasze ciało smagane falami,
odnosząc ku zdrowiu modlitwy różaniec,
człowieczy los potargany.
Lasy przebyte krytymi stopami bez płócien ,
jak cień bezszelestny owiany nadzieją,
zanosząc ku Matce nostalgii poranek,
żyć , przezwyciężać, adwersarz niemoc.
Suchoty złociste, słoneczne tańce swawolne,
jak okręt na morzu , wzburzony podmuchem,
przyjmując co odda nam Bóg za uczynek,
wyznając za czyny skruchy otuchę.
Przyroda, pochówek złych dobrych,
dobroci złych postanowień,
jakkolwiek nam zmierzać przykaże,
jednaki los żyć tu karze.

autor

kaznodziej

Napisany: 2011-03-18 Dodano: 2011-03-18 14:00:35

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie