Przyroda jak teatr
kobiecie która mnie inspiruje
Rozświergotał poranek gamę ptasich
treli,
do przodu pchał wskazówki kłaniając się
słońcu.
Nad błoniami mgłę srebrną w górę uniósł
zefir
odtajniając urodę pięknopiórych gońców.
Uderzyła już zieleń w ubrzezione lasy
zastąpiła nagości bogatym odzieniem.
Z zapasem świeżości rozłożyła kramy
cieszyć będzie galerią do złotej
jesieni.
Z kwiatów białych welonie przystrojona
jabłoń
intrygując wonnością tańczy z owadami.
Śpiewny ogród niezmiennie barwą wokół
płonie
aż wymarzone zmysły do syta wykarmi.
Spójrz proszę jak przyroda teatrem się
staje.
Już słychać trzeci dzwonek, artystów
wypatruj
I chociaż tak jak w życiu widzem
pozostajesz,
piękniejesz moja miła pośród pieśni wiatru.
Cóż wart byłby świat bez kobiety, muzyki i przyrody?
Komentarze (81)
Dziękuję kaczorku za przeczytanie i pozdrowienia
Serdecznie pozdrawiam Zapraszam na moją ławeczkę
szczęscia którą sobie mile wspominasz a nóż znowu
wróci młodzieńczej miłosci czar :)
Nie można inaczej określić - pięknie - pozdrawiam
Kaczorku
Potrafisz ubogacić kobietę muzyką, przyrodą i poezją.
Już u Ciebie byłam z wizytą.
Pozdrawiam. Miłej niedzieli Kaczorku.
Jednym słowem... pięknie
Pięknie malujesz słowami kaczorku :-) Pozdrawiam
serdecznie:-)
piękny spektakl, pozdrawiam
I bez kochającego, kochanego mężczyzny. kaczorku dama
Twojej fascynacji będzie uszczęśliwiona czytając Twój
piękny, metaforyczny wiersz. Bardzo, bardzo...
Pozdrawiam i czytam sobie ponownie.
pieknie obrazowo pozdrawiam
Piękny opis przyrody.
z przyjemnością przeczytałam...
milutkiego dnia :)
Magiczny wiersz
+ pozdrawiam +
Piękny wiersz kaczorku.Czy nie powinno być z kwiatów
białych welonem przystrojona jabłoń?Buziaki
Piękny opis.
Niezłe metafory:)
Miły w czytaniu wiersz Pozdrawiam.
Piękny wiersz! Podobnie odczuwam wiosnę i ja. Jestem
tu nowa na portalu i dopiero dziś odkryłam ten wiersz.
Jest piękny pozdrawiam Augustyna