Przyroda jak teatr
kobiecie która mnie inspiruje
Rozświergotał poranek gamę ptasich
treli,
do przodu pchał wskazówki kłaniając się
słońcu.
Nad błoniami mgłę srebrną w górę uniósł
zefir
odtajniając urodę pięknopiórych gońców.
Uderzyła już zieleń w ubrzezione lasy
zastąpiła nagości bogatym odzieniem.
Z zapasem świeżości rozłożyła kramy
cieszyć będzie galerią do złotej
jesieni.
Z kwiatów białych welonie przystrojona
jabłoń
intrygując wonnością tańczy z owadami.
Śpiewny ogród niezmiennie barwą wokół
płonie
aż wymarzone zmysły do syta wykarmi.
Spójrz proszę jak przyroda teatrem się
staje.
Już słychać trzeci dzwonek, artystów
wypatruj
I chociaż tak jak w życiu widzem
pozostajesz,
piękniejesz moja miła pośród pieśni wiatru.
Cóż wart byłby świat bez kobiety, muzyki i przyrody?
Komentarze (81)
takie no anielskie
świat bez kobiety i przyrody chyba by nie istniał
Niezwylke przyjemny wiersz,aż otwiera wyobraźnie na
oścież
romantycznie, barwnie i przede wszystkim dla NIEJ - i
to jest piękne.
Cóż mogę rzec, piękne słowa ukazane w twoim wykonaniu
w cudownej budzącej się przyrodzie jako adoracja
kobiety. Według mnie to piękna serenada w przyrodzie
.Pozdrawiam serdecznie:-)))
To są trzy najpiękniejsze perły Wszechświata. Pękny
wiersz Kaczorku, kolorowo, pachnąco i nader
energetycznie u Ciebie. Pozdrawiam na miłe
popołudnie:-)
Umiesz zaczarować kobietą, przyrodą i muzyką.
Pozdrawiam wiosennie.
ach, przy tym wierszu można już tylko wzdychać z
zachwytu :-)
Śliczny obrazek :) najmilsze pozdrowienia...
jak pięknie,,,,
Piękna treść i bogate słownictwo w Twoim wierszu
trzynastozgłoskowym. Kaczorku.
A gdyby tak był napisany ten wers, byłoby jeszcze
lepiej.
"Z kwiatów białych welonie przystrojone jabłonie".
Serdeczności dla ciebie i dziękuję. :-)
Coraz lepsze widzę rymy, znaczy widać staranność i to
się chwali.
ależ skąd my jesteśmy waszą podporą serdeczności
Szczęściara ,ale widocznie warta tego,pisz pisz na
pewno bardzo jej miło jak czyta .
B. romantycznie kaczorku i co najważniejsze, że
trzymasz poziom. Pozdrawiam