Przysiądź i posłuchaj ...
Posłuchaj bicia serca lasu gdy śpi
Posłuchaj głosu echa gdy cicho woła
Posłuchaj śpiewu traw gdy słońce śni
Gdy wiatr ociera pot drzewu ze zmęczonego
czoła
Posłuchaj jak krople rosy świtem wstają
Jak niebo otwiera swe podwoje chmurami
Jak płomienie lamp wśród zmierzchu
mrugają
Posłuchaj jak słowa unoszą się ponad
marzeniami
Czy słyszysz ?
Posłuchaj dotyku deszczu gdy ziemia
umiera
Gdy cisza nastaje i dźwięk pięknego dnia
zanika
Posłuchaj gdy burza z piorunami pakt
zawiera
Gdy sekunda po sekundzie życie nie widoczne
umyka
Gdy dym z kominów otchłani się oddaje
A krzywdy ludzkie ranią dusz obolałe
ściany
Posłuchaj gdy brat bratu wrogiem odwiecznym
się staje
A człowiek gdy upada jest okropnie
potępiany
Czy słyszysz?
Przystań i posłuchaj…
Przysiądź na progu świata smutnego
Otwórz swe oczy i nie zamykaj nigdy swoich
drzwi
Nie opuszczaj swoich myśli i sumienia
zagubionego
Gdy dłońmi chwytana nadzieja śmiejąc się z
Ciebie drwi
Czy ją słyszysz ?...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.