PRZYSIĘGA...
Co Bóg złączył człowiek nie może rozrywać
Czy z tobą czy bez
żyć muszę i chcę
dla innych siebie
ale do końca zycia
obok ciebie
smakujesz inną
ale nie mnie
ja o tym wiem
wracasz na kolanach
bo czystej brakło
a ja jestem
wciąż taka sama
zawsze się uśmiecham
gdy słyszę
przepraszam przebacz kochana
autor
Lena Czajkowska
Dodano: 2015-02-23 21:35:46
Ten wiersz przeczytano 1117 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Wazny refleksyjny wiersz pozdrawiam
Samo życie. Niestety i takie pokazuje nam oblicze a my
mamy serce na dłoni. Wkradła Ci się literówka w wersie
,,wracasz na kolanach,, na=ns. Pozdrawiam Leno
Marek
Życie to nie bajka. Pozdrawiam
kochać,przebaczać,wracać- to wielka sztuka życia,
pozdrawiam
Poważny problem, refleksyjny wiersz, pozdrawiam:)
Poważny temat i często bolesny...
Bez goryczy upadku nie ma rozkoszy powstania.
Warto przebaczyć, jeśli przeprosiny są szczere i
dostrzega się szansę powrotu na właściwą drogę.
Dobra refleksja.
Pozdrawiam serdecznie.
prawda Pozdrawiam Lenko:))