* (przyszłam do ogrodu...)

;)

Przepiękny wiersz! Miłość nie wybiera
I nawet jeśli chcemy się jej wyprzeć to i tak ona nas
skutecznie osłabia

żyjemy wystarczająco długo, by obserwować cykle
narodzin i zniszczenia. Kwiat ginie szybko, umiera
ogrodnik. Jak długo uchowa sie najbardziej zadbany
ogród?

jaka skala kontrastów...
piękno i turpizm
życie i śmierć
ekstaza i modlitwa
delikatność i sadyzm
ktoś wręcza nam bilety-losy na tę ogródkową karuzelę,
brać panowie, panie...

Świetny wiersz, nad którym nie da się przejść ot
tak... We mnie wywołał wiele refleksji.

Nie taki smutny.. w ogrodzie zawsze jest pięknie :)
pozdrawiam

Piękny wiersz, a ogród już sobie wyobrażam.

Piękny Marto. Jak zawsze podziwiam!
Pozdrawiam serdecznie
☀

Piękno musi boleć, ale roślinom sprzyja ten brutalizm.
Co mają powiedzieć stokrotki i koniczynka na
regularnie koszonym trawniku?
Pozdrawiam:)

Podoba mi się ta symbolika kwiatostanowa - ma fajne
przełożenie na życie... a dalej za Anną.

nie do końca jestem przekonany do słuszności swojej
oceny, ale wydaje mi się, że autorce chodziło o
pokazanie różnych nastrojów i frustracji pod wpływem
zmiennych bodźców.
motyw obcinania krzewów skojarzył mi się z
samookaleczaniem.

pozdrawiam Marto :):)

Mam ogród z kwiatami, też doceniam piękno tego
miejsca, idę tam z własnej woli, by pczuć naturę...
pozdrawiam serdecznie

jak w życiu- jednych sie przycina, innym sie pozwala
na wszystko...

Wyrazisty przekaz pozdrawiam

Ogród jest to takie miejsce, które stwarza emocje, np.
zachwyt itd.Pozdrawiam serdecznie :)