Przyszłość pięknej przeszłości...

W krystalicznej aurze września
Zagubiłam kolor serca
Na drewnianych schodach...

Odnalazłam w lustrze piękna,
Towarzyszkę przy męskim cieniu
W objęciu promieni, błyszczących słowach

Nad Nami tylko wyższy mniejszy
Nieznajomy...
Odzywa się bezdźwięcznie
W widocznym brzmieniu...

Piosenka
O najsłodszym emocji uniesieniu
Zakończyła swe dzieło.

Na bladym liściu jesieni
Maluje dotykiem
Obraz
Którego wspomnienie
W mych oczach zasnęło...

I będzie w nich trwało
Złocąc gałęzie mojego świata...

Z nadzieją ,że serce
Znów błękit Twej duszy
Przytuli...
Następnego lata...

autor

Alexandria

Dodano: 2006-10-04 19:58:00

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie