Przytul się
Przytul się do samotni
do głębin swych przestrzeni
do długiej burzy oddechów i lęków
do prośb o przebaczenie
Przytul się do czekania
pojednaj się z tym co nadchodzi
nie odchodź od gwiazd i pragnień
nie pytaj o wiarę
Przytul się do istnienia
nie próbuj pokonać kształtów
rzeczywistości
póki kres kolejny i zmierzch
ten przemilczany krzyk
Komentarze (1)
wiersz o glebokiej tresci - przekazany metaforycznie -
dosc trudny, ale mnie sie podoba.