Przytuleniem zanuć
miłość nuci barwą delikatnych
dźwięków
tęskniące dłonie rozbudzają
wyczekujące
pragnienie
wsparci o siebie przychylnością
uniesień
sięgamy głębiej
zamknięta
bliskość
drży przed grzechem
https://www.youtube.com/watch?v=3JWTaaS7LdU
autor
Mgiełka028
Dodano: 2019-11-26 13:45:34
Ten wiersz przeczytano 2750 razy
Oddanych głosów: 94
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (64)
Witaj Mgiełko.
Wspaniały nastrój i klimat w wierszu.
Na TAK!
Pozdrawiam serdecznie.:)
Nucę jak słoń. Z przytulaniem mi lepiej wychodzi...:)
Piękny wiersz, delikatny pełen głębi uczucia.
Pozdrawiam serdecznie
Jak babie lato...
Pozdrawiam
delikatny ,piękny ,pozdrawiam serdecznie :)
Przytulenie samo śpiewa grzeszną pieśń
albo...
nieś mnie wietrze, nieś
i duszę i ciało////////////////
(czekam na konkrety w zamówieniu
- ile egz.)
Miłość, to nie grzech?
Eluniu, miłość to najpiękniejsze uniesienie w życiu
człowieka:)
Miłość, jaka by ona nie była zawsze niesie pożądanie
jak i pragnienie bycia z tą jedyną osobą;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Gorąca para kochanków. Ja tak to widzę. B.ładnie.
Pozdrawiam
Witaj,
powtórzę się kolejny raz;
miłość nie może być grzechem (nawet jeśli są od
wyjątki)
Z pozdrowieniami./+/
Ładnie.pozdrawiam
Taka jest właśnie miłość.
Potrzebuje bliskości.
Ładnie ujęte.
Pozdrawiam.
Marek
tej przyjemności nie mozna nazwać grzechem.
Pozdrawiam
Ładnie to zabrzmiało.
Pozdrawiam
Taka bliskość to raczej nie grzech:)
Pozdrawiam :)
Kokieteryjne to drżenie:)