Przytulić się policzkiem do...
Zimowym płaszczem okryty płot
Spójrz za okno, uchyl drzwi , spojrzyj na
piękno białe,
w poświacie smugi światła prawie
doskonałe.
Złożony i zbudowany z bali płot przez
cieśle,
otoczony szronem, śniegiem ,swe piękno
niesie.
Nie zamykaj drzwi, przed natury cudem.
zapatrz się w piękno ,zapamiętaj białe
kontury.
Ciesz swe oczy, ciesz i swa duszę
pięknym który Tobie serce wzruszy.
Gdy głód widokiem płotu zdobionego śniegiem
nasycisz
wolniutko zamykaj drzwi swoje, westchnij
do ciszy.
Westchnij do piękna które za drzwiami stoi
, obsypany bielą,
zamaluj barwną kartkę, na pamiątkę białą
kredą .
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Komentarze (8)
Dekikatny
Ładny wiersz.Pozdrawiam
Pokój wszystkim i nikomu
Mądrze ma być w naszym Domu
Pozdrawiam serdecznie
Ładnie o zimie
Biały śnieżek doda nam ciepła i humorku-:-) .
Pozdrawiam Bolesławie
udany ciepły wiersz pozdrawiam serdecznie Bolesławie
:)Miłego:)
Przyjemnie się czyta
Piękny wiersz o zimie i puchowym śniegu. Ja z
dzieciństwa pamiętam paprocie na szybach, jakie mróz
namalował. Pozdrawiam mile.