Przywrócenie świadomości

Światłość w Twych oczach
przywraca mi świadomość dnia,
świadomość błędu i grzechu,
ognia, zdrady i zła...

Przypomina mi nas,
miłość i nienawiści gorycz,
uśmiech i pocałunków słodki smak,
płacz i rozstania ból.

Cień na Twych ustach,
zabiera mi nadzieję,
przywraca świadomość, że prócz mnie
jest tysiąc innych.

Moja rola to wciąż łudzić się,
z dnia na dzień czekając na list,
pełen marzeń, snu i radości,
przypominający nas.

Wciąż powracająca świadomość,
że nas już nie ma.
Nie ma miłości, pocałunków i wierności.
Są tylko marzenia i sny.

I wciąż te wspomnienia,
jezioro, gwiazdy i marzeń sto,
małe miastai wielcy my,
a także tysiąc rzeczy,
które dzielą nas wciąż...

autor

Megii21

Dodano: 2005-09-01 23:25:24

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie