Pszeniczna dziewczyna.

Włosy w liściach i trawach
W oczach łąki kolory
Sukienkę pszeniczną miała
Całą w makowe wzory

A kiedy biegła przez pole
Wiatr z burzą włosów igrał
Aż znikła mi w stodole
Moja pszeniczna dziewczyna

Na miękkim sianie usiadła
Od biegu zdyszana spłoniona
A oczy roześmiane mówiły
Mówiły mi o nas

Ta cisza i łąk zapach
Jej drobnych palców dotyk
Takie zielone marzenia
Do pól pszenicznych powroty.

autor

tojan

Dodano: 2005-04-29 15:44:37

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie