PTAKI
Zatańczmy jeszcze raz piruetem,
jak łabędzie śnieżnobiałe.
Szyje odwracają,mówiłeś.. jak kobiety,
gdy kocham... słodyczy słów słuchają.
Wszystko w życiu mija,w kalejdoskopie
zdarzeń.
Na skrzydłach utrudzonych lotem,
srebrzy się babie lato..to jesień,
Odlatują ptaki gdzie cieplej.
Zrobiło sie cicho,jeden ptak nie odleci.
Spójrzmy w oczy ptasie,łza się kręci.
Połamane skrzydła, nie uniosą go do
lotu.
Jednak przyleciał przyjaciel,nie odleciał z
innymi.
Oddał mu jedno skrzydło.
To przyjaźń prawdziwa,bo lot to życie.
Więź między ludźmi,chociaż niezwykle
rzadko,
ale trwa i też taka piękna bywa.
Łódź,24.10.2007r. ula2ula
Komentarze (10)
czowiek czasem całe wieki czeka na taką przyjaźń,którą
tak pięknie opisałaś. Ujął mnie Twój wiersz
Piękne słowa. A jeszcze piękniejsze zakończenie. W
przyjaźni oddasz coś najcenniejszego co możesz mieć by
komuś pomóc a On był szczęśliwy ;)
I o to warto walczyć...nic dodać, nic ująć
Jak ptaki, tak ludzie - przyjazn wszedzie moze sie
tworzyc... Do piekno Twoich wierszy natchnienie
znajdujesz wszedzie i to jest niesamowite.
łabędzie łączą się w pary na całe życie...
Ładnie namalowana japońska bajka (z morałem), nie
mylić z Pokemonami...wrrrr...trzeba mieć odwagę, by
wyjść takiej przyjaźni na przeciw
tematyka piękna ,lecz masz poważny błąd moim zdaniem
,łabędź nie może odwracać szyi ,ale może nią kręcić i
poruszać :) miłego dnia:)
Prawdziwy Przyjaciel... gotowy oddać nawet swoje jedno
skrzydło, by razem być z Kimś. Piękne słowa.
piękne zakończenie
Taniec ptaki i skrzydła. To lubię.