Ptaki
Czy pogoda,świat nie taki ?
Wyfruwają z gniazda ptaki.
Małe ptasie niemowlaki.
Szybko rosną – czas nie taki.
Pora wreszcie – zostaw mamę.
Szukaj szczęścia- ja zostanę.
Gniazdo stare i rodzina.
Czas ucieka , jest przyczyna.
Miłość radość, czas nie taki.
Ptasie serca mają ptaki.
Ptaki zawsze odfruwają.
Część swej duszy zostawiają.
Powracają do gniazd jeszcze.
Wspomnieniami; serca dreszczem.
Zawsze to wspomnienie jest.
Stare gniazdo i ten dreszcz.
Dodano: 2013-11-27 17:10:20
Ten wiersz przeczytano 897 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Masz niezłe pomysły na wiersz. Trzymam kciuki za Twoje
pisanie.
Pieknie, obrazowo:)
POzdrawiam:)
Niektóre, po wylocie, żyją tuż obok tyle, że na własne
ryzyko.
Pięknie...to tak jak i dzieci też opuszczają rodzinnne
gniazdo:))
Pięknie, refleksyjnie, obrazowo.
Miłego
Wyfruwają ptaki z gniazd i dzieci wyfruwają
pozostawiając tupot małych nóżek na dywanie. Bardzo
ładny, refleksyjny wiersz. Pozdrawiam:-))