ptaki
Pamięci Mamy
niecierpliwe myśli
wyrywające się na spotkania po latach
cargo ojców matek małżonków
kochanków wrogów i przyjaciół
dzieci podróżują bez zbędnego balastu
tamtej wiosny
na hali przylotów po raz pierwszy
nie znalazłam w tłumie zielonych oczu
wiedziałam
ale nie wierzyłam że wybrałaś się w podróż
ubrana w elegancką sukienkę - nie zabrałaś
bagażu
odprowadzali Cię bliscy
aleją kwitnących kasztanowców
przy akompaniamencie rozśpiewanych
ptaków
nie zdążyłam
z płyty lotniska udałam się
na punkt graniczny pomiędzy
ziemią a niebem
tam pozostawiłaś ostatni ślad
najgłębszy odciśnięty w sercu
nad głową szybują ptaki
wypełnione radością powitań
smutkiem rozstań
tam gdzie Ty
słowo żegnam brzmi obco
Ispiracją proza Aliny1948 pt.'Złośnice'
Komentarze (38)
trudno mi komentarz
przy wierszu zostawić
gdyż zbyt osobisty
nie będę się bawić:)
Pozdrawiam:)
Bardzo poruszasz Danusiu. Pięknie piszesz.
Pozdrawiam serdecznie i przytulam.
Pięknie, Danusiu. Takie wiersze wzruszają.
Miłego wieczoru :)
wiersz pełen uroku i refleksji Pozdrawiam
serdecznie:))
Urzekający. Bardzo się podoba.
Miłego!
wzruszający piękny ...czytałam wcześnie i wróciłam i
będę tu wracać urzekł mnie ten wiersz:-)
pozdrawiam
bardzo podoba mi się odwołanie do ptaków :)
wiersz piękny i wzruszający.
trzeba przy nim pomilczeć w samotności.
po mistrzowsku.. smutno .. ale bardzo pięknie ..
zdarza się tak .. że nie zdążymy na czas .. i tylko
smutek pogłębia się w nas ..
przepięknie
pozdrawiam, demono :)
Pomilczę...piękny!
bardzo wzruszył mnie Twój wiersz
pozdrawiam
poruszające słowa pozdrawiam
wzruszajacy
piekny
Mnie także bardzo się podoba. Czytam jak dwa wiersze.
Drugi ma tytuł "Nie zdążyłam". Pozdrawiam:)