Ptasia pobudka

Kilka lat słuchałem, brakowało pewności, aż leśniczy potwierdzili. Na godzinę i dziesięć minut przed wschodem słońca rozpoczyna się śpiew ptaków. i mniej więcej co 10-5 minut włączają się kolejne, jak w wierszu.

Ptasi koncert na dzień dobry
Ptasi zegar

Ciut, nocnym spacerem po plaży, zmęczony,
Na klif się wdrapałem, wysoki i stromy.
Siadłem tam na sośnie, przez wichry zwalonej
Z kory już obdartej, w korniki zdobionej.

Niebo tam na wschodzie, różem się pudruje,
Strzępki białych piórek malwą podmaluje
Cisza głuszy fale, wiatr do snu się ściele
Nagle drozdzi śpiewak, wszczyna swoje trele.

Gdzieś z wierzchołka sosny żółtym błyska piórkiem,
Flip, tirati, dawid pogwizduje ciurkiem.
Nieba oranż czysty rozbudził rudzika,
Gdzieś z krzaków gęstwiny trelem swym pomyka.

I po chwilkach kilku, kos się budzi czarny
W gęstwinie dębowej, muzykant nie marny
Fletem gra pobudkę, żółtym dziobkiem kiwa,
Świat w szmaragdach tańczy, do życia przyzywa.

Rozbudził świergotka, ten kanarka cija,
Z gałązki wysoko w niebo śpiewem wzbija,
Kończy gdy usiądzie – tak przyjemnie słuchać.
Aż tu, tuż nad głową, rozpoczyna kukać,

Pan kukułka w locie kuka do samiczki,
Ta zaś całkiem ruda w koronie sośniczki
Śmiechem odpowiada, bribribribri, cicho
Zbudziła sikorkę, czarno-żółte licho.

Sikorka bogatka mile pogwizduje,
W liściach pełnych rosy słońca oczekuje.
Podziwia jak zorze ranne mgły malują,
Barwne nieba pląsy w falach się całują.

Pierwiosnek z gęstwiny budzić rozpoczyna
Ziębę co śpi jeszcze – ona dzień zaczyna.
Cilp, calp, cilp, cilp, clap, trtr.... Długo monotonnie,
Chyba z dziesięć minut, ciągle tak niezmiennie.

Wielka jak wróbelek, kuperek zielony,
Pan w niebieskiej czapce w gniazdku przyklejonym
Do pnia pajęczyną, śpiewem dzień zaczyna,
Wita słońce złote co błyskać poczyna.

Zięba kolorowa pieśnią melodyjną,
Słońce obudziła Taką tradycyjną,
Cicicicitjutjutjutjutjutju-słyszał,
Cicicicitjutjutjutjutjutju-widział.

Po dekadzie minut tuż po wschodzie słońca
Wilga samotniczka, ptak jaskrawożółty,
Z czarniutkim ogonem, z czarnymi skrzydłami,
Iglijo, zofijo, pogrywa fletami.

Kolory poranka ustąpiły chabrom,
Szpaki się zjawiły ze śpiewem i wrzawą.
Gwizdy, klekotanie i naśladowanie
innych ptaków, flety – w lesie zamieszanie.

Teraz wszystkie ptaki pracowicie grają,
Żywią młode, głodne dzieci. Mają
Pełno ciężkiej pracy. Ćwierkają, śpiewają
Owady zbierają i odpoczywają.

Kto nie wierzy niech sprawdzi w czasie od maja do sierpnia włącznie.

autor

stary

Napisany: 2006-08-20 Dodano: 2006-08-26 12:36:22

Ten wiersz przeczytano 1481 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie